توضیحات
مقدمه:
یکی از مشکلات شایع در بین مردم از سن کودکی تا بزرگسالی کم رویی و خجالتی بودن است. گفته می شود نیمی از مردم به نوعی از این مشکل رنج می برند و با آن دست و پنجه نرم می کنند. به هر حال درصد قابل توجهی از کودکان، نوجوانان و بزرگسالان، بدون آنکه تمایل داشته باشند، ناخواسته خودشان را در حصاری از کم رویی محبوس و زندانی میبینند و درنتیجه نمیتوانند با دیگران رابطه صمیمی برقرار نمایند یا اگر هم با برخی افراد رابطه برقرار کنند رابطه شان بسیار محدود بوده و نمیتوانند خودمانی شوند.پس اصل وجود این حالت در افراد ، زیاد مهم نیست، آنچه مهم است و باید روی آن کار شود ، بررسی علل و راهکارهای درمان و رفع آن است.
اغلب کودکان به شدت از جمع گریزانند و نمی دانند در حضور جمع چگونه باید رفتار کنند. وهیچ وقت نمی توانند از حق خود دفاع کنند. چگونه باید با این دسته از کودکان که می توان آن ها را خجالتی و کم رو نامید مقابله کرد.
کم رویی و گوشه گیری عارضه ای است که باعث می شود کودک و نوجوان از برقرار کردن ارتباط با افراد و محیط خارج دوری کنند. این کودکان و نوجوانان نوعاً با تقلیل یافتن علایق ذهنی و عاطفی نسبت به اطرافیان خود از داشتن دوستان نزدیک و صمیمی محروم اند. نوجوانی که خجالتی و کم رو است، معمولاً از حضور در فعالیت های جمعی سرباز می زند و فقط با تک دوست خود که نوعاً به او بسیار وابسته می شود اوقات خود را سپری می کند.
افراد کمرو از اعتماد به نفس و عزت نفس کافی برخوردار نیستند. آنها خود را از دیگران پایین تر و ناتوان تر می بینند. افراد کم رو و خجالتی از قدرت ابراز وجود پایینی برخوردار هستند و در بیان احساسات و افکار خود با مشکلات جدی روبرو میشوند. افراد کم رو بیش از سایرین احساس گناه غیر موجه دارند، یعنی در جایی که نباید احساس گناه کنند ،احساس گناه می کنند. آنها در نه گفتن به دیگران شدیدا مشکل دارند و همین عامل باعث می شود که از سوی دیگران به سمت کارهای نادرست و ضد اجتماعی سوق داده شوند.
تعریفی از کم رویی و خجالتی بودن
«کم رویی» و «خجالتی بودن » یک پدیده پیچیده روانی ـ اجتماعی و زیستی است. کم رویی یک صفت یا از جمله ویژگیها و صفات ارثی- رفتاری است که البته بیشتر متأثر از روابط نادرست بین فردی و سازش نایافتگیهای اجتماعی در مراحل اولیه رشد، در خانه و مدرسه ریشه می گیرد.محیط خانواده و تجارب اولیه کودک به خصوص در سنین دبستانی و سالهای آغازین مدرسه، اصلیترین نقش را در شکلگیری شخصیت کودک دارد،در این دوران الگوهای رفتاری بزرگسالان به ویژه والدین، میزان ارتباط عاطفی آنان با فرزندان، بیشترین تأثیر را در رشد مطلوب اجتماعی و یا پدید آیی اظطراب و کم رویی میتواند داشته باشد. معمولا افراد کم رو دارای والدین کم رو و فاقد عزت نفس مطلوب هستند. لذا آنها نیز آموخته اند که کم رو باشند.در ضمن کم رویی یک صفت ارثی نیز به حساب می آید و تحقیقات روانشناسان در بعد بیولوژی رفتار ،برای مثال پژوهشهای آیزنک و بعد از او افرادی مثل کاگان و باس و پالمین این موضوع را تایید کرده اند.
افرادی که در کودکی اجازه ابراز وجود نداشته اند و اگر ابراز وجود کردند از سوی بزرگترها تحقیر و تهدید شده اند،از ابراز وجود ضعیفی برخوردارند و طبعا افرادی خجالتی خواهند بود. متاسفانه در جامعه ما خجالتی بودن نشانه شرم و تربیت عالی است و معمولا این صفت تقویت و تشویق می شود و بر عکس اگر فردی جسور باشد و از حق خود دفاع کند، بر چسب ” پر رو ” و ” بی حیا ” به او زده خواهد شد.
موضوع:
چگونه توانستم مشکل خجالتی بودن و صحبت نکردن دانش آموز را برطرف کنم؟
سوالات اساسی:
- چرا دانشآموز دوست ندارد در بازیهای گروهی شرکت کند؟
- چرا دانشآموز سوالات شفاهی معلم را پاسخ نمیدهد؟
- چرا دانشآموزان دیگر او را مورد تمسخر قرار میدهند؟
- چرا دانشآموز در زنگ تفریح روی صندلیاش ساکت مینشیند؟
فهرست:
مقدمه
توصیف وضعیت موجود و تشخیص مسئله.
گرد آوری اطلاعات و شواهد(۱)
دیدگاه صاحب نظران.
تجزیه و تحلیل و تفسیرداده ها
خلاصه یافته های اولیه
بررسی راه حل های ممکن و انتخاب راه موقتی
اجرای طرح جدید و نظارت بر آن.
گرد آوری اطلاعات و شواهد(۲)
ارزیابی تاثیر اقدام جدید و تعیین اعتبار آن.
نتیجه گیری نهایی و ارائه یپیشنهادات کاربردی.
منابع و ماخذ.
هنوز دیدگاهی وجود ندارد.